حسرت

 حسرت یعنی

 

  انتخابی که نکردی:

 

                                             "عطر گندمزار"

لحظه سرد

همیشه بین ضربه‌ای که می‌خوری تا وقتی که گریه‌ات می‌گیرد، زمانی کوتاه هست. ثانیه‌ای یا کسری از ثانیه که با همه اندکی‌اش، قلبت را در هم می‌فشرد. این لحظه چقدر سرد و سنگین و خفقان‌آور است! 

از اشک ممنونم که این لحظه سرد را این خفقان نامرد را اندکی التیام می‌بخشد. از گریه ممنونم. 

کلیشه ها

  طرح‌واره‌های از پیش‌آماده و الگوهای تفسیری ساده، که ذهن را شکل داده‌ و مبنای تفسیرها و قضاوت‌های آدمی می‌گردند مهمترین مواد و ملات تشکیل کلیشه‌های ذهنی است. کلیشه‌ها نوعی کوتاه‌اندیشی در مواجه جدی با موضوعات و مسائل فکری است.

می‌گویند کوتاه‌اندیشی رسم و راه آنانی است که حوصله یا توان یا تربیت لازم برای بررسی همه یا اهم جوانب یک موضوع را ندارند. آنان بخشی از یک مقوله را گرفته و باقی را رها می‌کنند. به عبارتی بهتر کوتاه‌اندیشی استفاده از راه‌های ساده و آماده فکر کردن است.

تفکر با کلیشه‌ها فقط به یک ضلع از اضلاع واقعیت نگریستن است و با تک‌ساحتی نگری به اندیشیدن یا نتیجه‌گیری مبادرت کردن. اندیشیدن در چارچوب ایدئولوژی، مهمترین و بهترین مثال و نیز زمینه برای اینگونه کوتاه اندیشی است.

 با کلیشه، ساده‌ترین کارها، قضاوت درباره دیگران است. هر رفتاری که از کسی دیده می‌شود بدون توجه به انگیزه و نیات فرد و نیز محیط حاکم بر آن، در قالب‌های از پیش آمادۀ انگاره‌ها و طرح‌واره‌های ذهنی و یا ایدئولوژی، تحلیل و تفسیر می‌شود. لازم نیست که گفته شود که چه ظلم‌ها و بی‌انصافی‌ها که از مجرای این الگوی ذهنی ناپسند دامن این و آن را گرفته و به طرد و محکومیت آنان منجر می‌شود.

یکی دیگر از انواع کلیشه‌های رایج قضاوت دربارۀ افراد برحسب ظواهر پوشش آنان است، ما بسیاری از آدم‌ها را بر حسب لباس ظاهریشان یا پوشش و حجابشان یا آرایش صورتشان یا.... طبقه‌بندی می‌کنیم. با کلاس، حزب اللهی، متشرع، تیتیش مامانی، فوکل کراواتی، موقر و خوش سلیقه و...

با آنکه در زبان مدعی هستیم که قضاوت اگر امری ممکن باشد؛ مشکل و مردافکن و محتاج دانشی ویژه است اما هنوز کلیشه‌ها راهنمای بسیاری از مسیرها، انتخاب‌ها و قضاوت‌های ما هستند.  

کلیشه‌ها قاتلان تفکرند. کلیشه یک بستۀ از پیش‌آمادۀ ارزیابی و تحلیل وقایع‌اند. بسته‌هایی که عناصر آن به چند شباهت از پیش تعریف شده حساس بوده و با مشاهده اولین نشانه و شباهت بلافاصله اعلام موضع می کنند.

گرچه کلیشه‌ها برای آموختن راه‌های تفکر به کودکان یکی از روش‌های مناسب تربیتی است، اما اشاعه کلیشهء، ماندن در دوران کودکی فکر و عدم بلوغ و برنایی فرهنگ است.