خواندن 1
پس از فراغت از مطالعه "دردجاودانگی" انامونو، خواندن دوره‌ای کوتاه از فلسفۀتاریخ را آغاز کرده‌ام. از مطالعۀ برخی تعاریف از انواع فلسفۀتاریخ و علم تاریخ و علم به علم تاریخ ( در زبان استنفورد، جانسون، سروش و مجتهدی و...) رسیده‌ام به موضوعاتی چون ماهیت جامعه و تاریخ و سیر جبری تاریخ، هدف تاریخ، و تعبیرهای علمی، دینی و فلسفی از تاریخ.
از مطالعه مجدد جلد دوم فلسفۀتاریخ استادمطهری بسیار حظ بردم. موضوعات، اکنون در منظر و مرأی سوالات جدیدتر طعم و بوی خوشی داشت. همچنین مطالعه فلسفه تاریخ ابن‌خلدون پرفسور "محسن مهدی" نیز بسیار آموزنده بود. در این مسیر به "ناصف نصار" برخوردم و چنان شیفته آن شدم که نه گوی و نه پرس. با آنکه تنها ترجمه فارسی او درباره ابن‌خلدون به شدت سخت‌یاب است.
در کنار این سیر مطالعاتی در جهتی دیگر تلاش می‌کنم درباره سوپژکتیویته دکارتی نوشته‌ام را کامل کنم.
دستیابی به بصیرت در زمینه تاریخ ؛ اصلن تاریخ چیست؟ چه نحو وجودی داره؟ اهمیتش و ... به نظرم یک ضرورت است. میشه گفت تامل در این باب پایه درک و تحلیل خیلی از مسائل است. خوش بحالتان.