رنج انتخاب
مهمترین دلیل ما برای انتخاب‌های‌مان، اجبارهای زندگی است. اجباری که برآمده از نفس زندگی است. برآمده از مرارت و رنج بودن.
در مقیاس کوچک روابط و رفتار با دیگران، قانونی پیش روی من است: احترام به آدمیان قبولِ اندکی از اجباری است که ما فرزندان آدم را در طول زندگی، تاریخ و حیاتمان در برگرفته است.
اخلاقی ترین اقدام در قبال اعمال دیگران که شاید به میل ما هم نباشد، درک و بکارگیری این حقیقت است که آنان به دلیل ضرورت‌هایی بیرون از اراده خود این چنیند که اکنون هستند.
اگر اینگونه بنگریم و آنگاه به تعامل با دیگران بنشینیم، بهتر می‌توانیم آنان را درک کنیم و با سازگاری بیشتر به آنان و به خویشتن کمک کنیم تا شاید از مرارت زندگی بکاهیم.
عجبا که انتخاب می‌کنیم تا مرارت‌های این روزگار بد قلق را فرو کاهیم. اما هر انتخابی خود آبستن اجبارهای بزرگتر و طولانی‌تر است. پس انتخابهای ما جز اجبارهای معلوم و نا معلوم زندگی مان معیار دیگری ندارد.
بهتر است کمی آرام بگیریم.
----------------------------------------------------------
محمدی
